hy    |   fr

Անբանաւոր, աց

adj.

irrational;
unreasonable, unjust.

adj.

Ոչ բանաւոր, այլ՝ անբան.

Զբանաւորս եւ զանբանաւորս։ Անբանաւորացն անասնոցն. (Եզնիկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անբանաւոր անբանաւորք
accusatif անբանաւոր անբանաւորս
génitif անբանաւորի անբանաւորաց
locatif անբանաւորի անբանաւորս
datif անբանաւորի անբանաւորաց
ablatif անբանաւորէ անբանաւորաց
instrumental անբանաւորաւ անբանաւորաւք