adj.

unspeakable, ineffable.

adj.

Զոր չէ մարթ ասել. անպատում. անճառ. տէնիլմէզ. վասֆ օլունմազ.

Վայելէ ի շնորհս Հոգւոյն, զոր անասելի է. (Յճխ. ՟Ժ։)

Անհասանելի եւ անասելի. (Եղիշ. հայր մեր.։)

Անասելի բարեկենդանութիւն. (Իգն.։)

Անասելի բարիք. (Արիստակ.։)

Ընկալան անասելի սիրով։ Զանճառ եւ զանասելի շնորհս Մարիամու։ Անասելի է սիրոյն հանգամանք. (Տօնական.։)

ԱՆԱՍԵԼԻ. Զոր չէ՛ օրէն ասել. անվայելուչ. անպատշաճ. անարժան. անըլմազ. աննըլմասը նա լայըգ.

Բորբոքեցան ցանկութեամբ իւրեանց յանասելի աղտեղութիւնս. (Յճխ. ՟Ը։)

Այն՝ որ գործէ զաղտեղութիւն, զանասելին մարդոյ լեզուին. (Շ. եդես.։)

Ղովտ արբեցաւ, եւ զանասելի գործսն գործեաց. (Կիր. ՟ը. խհ.։)