adj.

Ունօղ զզօրութիւն եւ զներգործութիւն այրելոյ. այրիչ. բորբոքիչ. լուցիչ.

Ասացեալքն բոց հրոյ աստուածայինք էութիւնքն ո՛չ այրեցողականք են, այլ՝ կենդանարարք. (Մաքս. ի Դիոն.։)

Այրեցողական զօրութիւն. (Շ. բարձր.։)

Առաւել եւս քան զԲաբելոնին ի վեր զբոցն բարձրացուցանէին այրեցողական նիւթով. (Յհ. կթ.։)