Ազնուագութ

adj.

εὕσπλαγχνος, bona viscera habens, misericors Բարեգութ. քաղցրագութ. անուշ սիրտ, հատկըսկիծ. մերհամէթլի.

Համամիտք իցէք, ազնուագութք, խոնարհք. (Ա. Պետ. ՟Գ. 8։)

Ազնուագութ է եւ ողորմած տէր մեր. (Ճ. ՟Ա.։)