Այն որ քարծոծէ. քարաձգող.
Զերծաւ ի քարկոծչացն՝ անցանելով ընդ մէջ նոցա. (Առ որս. ՟Զ։)
Որ աղօթս ի վերայ քարկոծչացն առնէիր։ Տեսանեմք նկարեալ զստեփաննոս նախավկայ ի մէջ քարկոծչացն. (Բրս. ի ստեփ. Լծ. ածաբ.։)
Մովսէսիւ զհեզութիւն ուսցին միանձունք, զի այնպէս զերծցին ի խորանն ի քարկոծչացն. (Նեղոս.։)
Առ քարկոծիչսն երթամ ես. զի փոխանակ քարկոծչացն՝ եղիցին նոքա թարգմանիչք. (Եփր. համաբ.։)