contempt, scorn, disdain.
καταφρόνησις, καταφρόνημα, ὁλιγωρία contemptus, contemptio, negligebtia. Քամահելն. արհամարհանք. արհամարհութիւն. անարգանք. ապախտ առնելն.
Եւ ոչ զանձինս ինչ եղուկս վասն նոցա քամահանացն համարիցիմք. (Ոսկ. եբր.։)
Զմեծամտութիւն փոխանակ քամահանաց յարգեալ։ Կարի մեծ քամահանօք ի վերայ յարձակէին։ Զօրինացն քամահանս։ Ոչ քամահանօք ինչ։ Ապականացու ստացուածք, քամահանաց (արժանի) տաժանմունք. (Փիլ.։ Պիտ. Յհ. կթ.։ Նար. ՟Խ՟Ը։)
ՔԱՄԱՀԱՆՍ ԱՌՆԵԼ. cf. ՔԱՄԱՀԵԼ. καταλιγωρέω parvipendo.
Եղբօրն փրկութեան իբրու աւելորդ իրաց քամահանս առնէիր։ Եւ ոչ այնոցիկ՝ որ յերկրորդ կարգէն, քամահանս արար. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. քհ.։)
Քամահանս առնէ դատաստանաց վրէժխնդրութեանն Աստուծոյ. (Մաշկ.։)
Ը՛նկեր, զիա՞րդ մտեր այսր՝ քամահանս առնել ի խրախութեանս՝ աղտեղեալ քո զգեստու. (Սկեւռ. յար.։)
Զմեծամեծօքն քամահանս առնէին. (Երզն. մտթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քամահանք | |
| accusatif | քամահանս | |
| génitif | քամահանաց | |
| locatif | քամահանս | |
| datif | քամահանաց | |
| ablatif | քամահանաց | |
| instrumental | քամահանաւք |