cf. Փքանք.
cf. ՓՔԱՆՔ.
Թոյլ փքմամբք համբարձեալք։ Սուտ եւ ստուերք լինի նոցա ամենայն փքումն ամբարտաւանութեան. (Փիլ. լիւս.։ Լմբ. սղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փքումն | փքմունք |
| accusatif | փքումն | փքմունս |
| génitif | փքման | փքմանց |
| locatif | փքման | փքմունս |
| datif | փքման | փքմանց |
| ablatif | փքմանէ | փքմանց |
| instrumental | փքմամբ | փքմամբք |