s.

cf. Արմաւ ;
phoenix;
Phoenician;
— աշխարհ, Phoenicia.

s.

որպէս յն. ֆինիքս. որ է Արմաւ, արմաւենի եւ Փիւնիկեցի. է եւ անուն թռչնոյ, որ եւ ԱՐՄԱՒ ՀԱՒ՝ արմաւագոյն փետրովք.

Կոկորդիլոս գազանն եւ փիւնիկ հաւն ոչ շարժեն զներքին կլափն, այլ զվերինն. (Անյաղթ պորփ.։)

Իսկ իբր յատուկ անուն՝ տե՛ս բռ. յտկ. ան. Փիւնիկ, Փիւնիկէ, Փիւնիկաստան, Փիւնիկեցի. ուստի եւ Փիւնիկական, որ ինչ անկ է այժմ աշխարհի եւ ազգի։ (Եւս. քր. ՟Ա։)