adj.

full of or sprinkled with dew;
ոմպ —, mist, fog.

adj.

δροσώδης roscidus, rorulentus. Ունօղ զցօղ՝ զխոնաւութիւն՝ զովութիւն ցօղագին. ցօղակերպ. ցօղատեսակ. զովացուցիչ.

Զայն կոխէին մանկունքն իբր զանօսր օդ եւ զցօղաւոր. Յօդս ցօղաւորս փոխեցեր զբոց հնոցին։ Ամպ ցօղաւոր. (Բրս. պհ.։ Շար.։ Վրդն. սղ.։ Նչ. եզեկ.։)

Ստինքն ցօղաւոր եղեւ։ Պարարտ զգայութիւնն, եւ ցօղաւոր զմիտսն ստացելում. եւ նշանակաբար ցօղն բանն է աստուածային։ Ի ներքս ընդորրութիւն ցօղաւոր տան գործէր (այսինքն իբր հովանի զովացուցիչ). (Վրդն. ծն.։ Փիլ. լին. ՟Դ. 215. եւ Փիլ. յովն.։)

Հովնաւոր լինի մեզ եւ ցօղաւոր՝ վարք, յաղագս առաքինութեան հովանեօքն շիջուցանելոյ զտապն. (Նիւս. երգ.։)

Որք երգ ցօղաւոր (այսինքն զովարար սրտի, ախորժելի) երգեն քաղցրաւոր. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ցօղաւոր ցօղաւորք
accusatif ցօղաւոր ցօղաւորս
génitif ցօղաւորի ցօղաւորաց
locatif ցօղաւորի ցօղաւորս
datif ցօղաւորի ցօղաւորաց
ablatif ցօղաւորէ ցօղաւորաց
instrumental ցօղաւորաւ ցօղաւորաւք