adj.

concupiscible;

s.

—ն, concupiscence.

adj.

ἑπιθυμητικός, ἑρωτικός concupiscibilis, cupidineus, desiderativus. Որ ինչ հայի ի ցանկութիւն մարմնոյ.

Ցանկական մասն երիկամացն։ Որ յոգիսն հարեալ լինէին ի ցանկական օձէն։ Աչօք նայիմ ցանկականին, ի գեղ դիմաց իգականին։ Ի ցանկական աղտեղութիւնս։ Ոչ զցանկականն խրոխտականութիւն սանձեցի. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։ Եղիշ. խաչել.։ Յիսուս որդի.։ Յճխ. ՟Բ։ Նար. ՟Ժ՟Թ։)

Եղիցի ոք մեծատուն, թէ ցանկանան բնութեանն աղքատ իցէ. (Ոսկիփոր.։)

ՑԱՆԿԱԿԱՆՆ. Բարձողական կարողութիւն ոգւոյ.

Որ յոգւոջ են եռատեսակ մասունք, խոհականն, եւ ցանկականն, եւ ցասմնականն։ Պղատոնեանքն զշունչ, որոյ երեք մասունք են, բանական, ցասմնական, եւ ցանկական։ Զցանկականն ի մեզ ուղղելով. (Յհ. իմ. երեւ.։ Եզնիկ.։ Մխ. առակ.։)

Գրիւս երիս՝ երեք մասունք հոգւոյն, բանական, սրտմտական, եւ ցանկական։ Մէկն. (Ղկ.։)

Առաքինութիւն ցանգականին՝ ողջախոհութիւն եւ ժուժկալութիւն. չարութիւն ցանկականին՝ զեղխութիւն եւ շռայլութիւն. (Արիստ. առաք.։)

Մէջ է մտացն եւ մարմնոյն՝ հոգին. եւ է ի նմա ցանկականն աստուածային եւ միայն բարւոյն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։)

Ցանկականն եւ ցասմնականն՝ զգայականին յարեւանայ, զոր օրինակ խոհականն՝ բանականին. (Խոսրովիկ.։)