cf. Տածող.

adj.

Որ տածէ. տածող. խնամող. հոգաբարձու.

Գոյիցըս տածիչ ... սուրբ հոգիդ։ (Տաղ.։)

Այրեաց եւ որբոց տածիչ էր. (Վրք. ոսկ.։)

Կարասցես հասանել ակնածուին եւ տածչին ամենեցուն. (Փիլ. իմաստն.։)

Պեղոփս լեալ տածիչ ողոմպիադացն. (Եւս. քր. ՟Ա։)