Տաժանագոյն

adj.

μοχθηρότερος molestior. Առաւել տաժանելի. աշխատալի. յոյժ. դժուարագոյն.

Ողորմութիւնն քան զպահս վեհագոյն է, եւ քան զգետնախշտութիւնս. եւ զի նոքա տաժանագոյնք եւ վաստակելիք են. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 35։)