to cry or pronounce aloud, to vociferate, to proclaim;
to call, to name.
ἁναφωνέω, ἑπιφωνέω alta voce pronucio, acclamo, exclamo. Ի ձայն բարձր կարդալ. վերագոչել. վերահնչել. վերահռչակել. վերօրհնել. երգել. քարոզել.
Մանուկ մոլորեալ ուրանօ՛ր եւ երթիցէ՝ զմայր վերաձայնեալ կարդայ։ Վերաձայնեալ կոչէին զարարածս յօրհներգութիւն նմա։ Համարձակել եւ վերաձայնել, թէ օրհնեցէ՛ք. (Յհ. իմ. երեւ. եւ Յհ. իմ. ատ.։)
Զտէր ողորմեա՛յն առ հասարակ վերաձայնեն։ Սարկակագն վերաձայնէ զերեկոյին գոհութիւն. (Խոսր.։)
Վերաձայնէ ի լուր ամենեցուն. (Լմբ. պտրգ.։)
Զաշակերտացն վերաձայնել բարեբանումն. (Մամբր.։)
Զսրբոցն նահատակութիւնս վերաձայնելով. (Յճխ. ՟Ժ՟Գ։)
Վերաձայնեալս այս խոստովանութիւն։ Ընդ հոգւոյդ սրբոյ բարձրացեալ եւ վերաձայնեալ։ Փառաւորեմք վերաձայնեալ նուագօք օրհնութեան երգոց. (Նար. ՟Ժ՟Գ. ՟Ժ՟Թ. ՟Հ՟Ե։)
Հաւանեալ եմ ճշմարտութեան, որ ի պօղոսէ վերաձայնի. (Լմբ. ատ.։)
ՎԵՐԱՁԱՅՆԵԼ. ἁνακαλέω, ἑπικαλέω revoco, appello, nuncupo. Յորջորջել. կարդալ. անուանակոչել.
Սկսաւ վերաձայնել զնոսա մոլորեցուցիչս։ Զրպարտութեամբ վերաձայնէ ի վերայ մեր (զանունն չար). (Վրք. ոսկ.։)
Յայլ ինչ անուն վերաձայնի։ Գագիկ անուն վերաձայնեալ. (Շ. ընդհանր. եւ վիպ։)