s.

one armed with an axe, axeman;
sapper.

adj.

Որպէս լտ. securi armatus. Ունօղ եւ վարօղ զսակր. տապարաւոր.

Վաղրաւորք, սակրաւորք, սըւնաւորք։ Սակրաւորք զօրքն ի թիկնաց կուսէ նորա կարգեալք. (Բուզ. ՟Դ. 15։ եւ ՟Է. 32։)

Մեկնազէնս, եւ սակրաւորս։ Վարոցաւորս։ Վարոցաւորք, եւ սակրաւորք. (Արծր. ՟Գ. 2. 4։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սակրաւոր սակրաւորք
accusatif սակրաւոր սակրաւորս
génitif սակրաւորի սակրաւորաց
locatif սակրաւորի սակրաւորս
datif սակրաւորի սակրաւորաց
ablatif սակրաւորէ սակրաւորաց
instrumental սակրաւորաւ սակրաւորաւք