cf. Պտուտիմ.
ՊՏՈՒՏԵՄ ՊՏՈՒՏԻՄ. περιάγω, -ομαι circumago, -or εἰλίσσω, -ομαι circumsolvo, -or. որ եւ ՊՏՈՒՏԿԵԼ. Պտոյտս տալ առնել. եւ պտոյտս առնուլ. շրջաբերել, իլ. փոթորկել. աղմկել, իլ. պտըտցնել, պտըտիլ.
Մի՛ դիւտշունչ հողմոյ զձեզ պտուտեալ՝ տոչորիցէ կորստեան կիզմամբն. (Յհ. կթ.։)
Պտուտէր շփոթէր զընդ երկնաւս ի մարտս վկայիցն. (Խոր. հռիփս.։)
Զխումբն պտուտեալ ի փախուստ դարձուցանէր. (Խոր. ՟Գ. 37։)
Ազդ հարաւոյ փոթորկեալ պտուտեալ տիրեցին ամենայն երկրի. (Յհ. կթ.։)
Աշխարհս սովորաբար պտուտեալ ունի զմարդիկ յորձանօք մեղաց. (Շ. բարձր.։)
Անկաւ ի ծովն, եւ եղեւ թնդիւն մեծ, եւ պտուտեցաւ ջուրն. (Ճ. ՟Ա.։)
Առժամայն ի պտուտելն սպիտակափառ երեւակայեալ (ալիք ծովու)՝ ի քթթելն ական ոչ ժամանէ. (Մագ. խ.։)
Ծուխն պտուտեալ ի յօդն. (Մեկն. ղեւտ.։)
Պտուտի ցորեան ի մաղն՝ վեր ի վայր շրջելով. (Բրսղ. մրկ.։)