adv.

cf. Պնդագոյն.

adv.

Պինդ օրինակաւ. պնդութեամբ. պնդագոյնս. սերտիւ. ուժգին. եւ Արիաբար. փութով պնդութեան.

Պնդապէս հաւատով յուսոյն կարծրութեան ընդ քեզ բեւեռել անսայթաքելի։ Զրահեալ պնդապէս սուսերաւ հոգւոյն ... հաստատեսցես կազմել պնդապէս ի կացումն ուղիղ անսասանելի։ Ըմբռնեալ զմարտուցեալն ընդ իւր՝ պնդապէս. (Նար. ՟Ծ՟Ը. ՟Ղ՟Բ. եւ Նար. կուս.։)

Սկսան զրահել պնդապէս։ Որ վասն անուանն քրիստոսի ճգնեալք էին պնդապէս. (Եղիշ. ՟Բ։)