Պարզամտաբար

adv.

Պարզամտութեմբ առանց քննելոյ զխորութիւն իրաց.

Պարզամտաբար լսողացն թուեսցի զշարելի իմն ազդեցումն, այլ ի ճշմարիտ քննութենէ դատնի եւ այլն. (Պիտ.։)