adj.

bashful, coy, ashamed, sheepish, timid, shy.

adj.

ἅγνος pudicus. Պատկառող. ամօթխած. ամըչկոտ, խպընկոտ.

Առաքինութիւն լուսատեսիլ է եւ հաստատուն, եւ բնութիւն պատկառոտ ամօթագեղ։ Ի պատկառոտս շառագունութիւն է։ Այնպէս կացցես՝ պատկառոտ եւ խոնարհ եւ լուռ. (Փիլ. լին.։ Պիտառ.։ Վրք. հց.։)

Պատկառոտն (շուշան) լուռ եղեալ՝ մնայր հաւատարիմ վկային, որոյ առաջի ոչ մեղաւ։ Ծածկէ զգլուխն եւ զդէմսն պատկառոտս եւ պարկեշտ ցուցանելով։ Միայն Յոհան, ասէ պատմութիւնն, պատկառոտն (կամ պատկառոտին) պատեալ (զկոյսն). (Վրդն. դան. եւ Վրդն. երգ. եւ Վրդն. յանթառամն.։)

Իսկ զմամինն պատեաց պատկառոտն ի մանկունս եւ սուրբ կուսանն Յովհաննէս։ Պատկառոտն Մարիամ ոչ համարձակէր զաւետիսն ասել Յովսէփայ. (Տօնակ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Պատկառոտութիւն, ութեան

Voir tout