Պաճուճասէր

adj.

ՊԱՃՈՒՃԱՍԷՐ φιλόκαλος pulchritudinis, lautitiae, elegantiae studiosus. (գրի եւ ՊԱՃՈՅՃԱՍԷՐ) Սիրօղ զպաճուճանս. պճնասէր.

Ոմանք (ի կենդանեաց) պաճուճասէրք, եւ այլք առանց պաճուճանաց. (Առ որս. ՟Է։)

Ո՞ւր պերճ, պաճուճասէր այր, սէգ. (Մագ. ՟Ի՟Ը։ 1)