adj.

εὑφραινόμενος, -νη laetans, laetabundus, -da. Որ ուրախ է մտօք՝ սրտիւ՝ ոգւով. զուարթ. եւ Ուրախական.

Բնակեցուցանէ զամուլն ի տան ուրախամիտ որպէս մայր որդւովք (կամ որդւոց) բերկրեալ. (Սղ. ՟Ճ՟Ժ՟Բ. 9։)

Կրօնաւոր ուրախամիտ՝ դեւ է գերդեսացի. (Նեղոս.։)

Ուրախամիտ բերկրանօք ընդառաջ եղեալ նահատակին. (Պիտ.։)