adj.

ՈՒՆԱՅՆԱԽՈՐՀ կամ ՈՒՆԱՅՆԱԽՈՀ. Որ խորհի զու նայնութիւն կամ զսնոտիս, մոլարս, եւ նորաձեւս. (ըստ կրկին ձայնիցս յն. κενός ունայն, սին. եւ καινός , նոր. թ. եէնի ).

Զայսոսիկ ունայնախորհքն կատարեալ։ Եթէ յաւիտեան, զիա՞րդ վախճան ածեն տանջանաց ունայնախորհքն։ Ընդդէմ մարդադաւան նեստորի ունայնախորհ (կամ խոհ) ամպարշտի. (Սիսիան.։ Լմբ. յայտն.։ Ճ. ՟Բ.։ եւ Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ժ՟Ը.։)