cf. Կանխագիտութիւն.
πρόγνωσις, τὸ προεγνῶσθαι praescientia, praenotio եւ այլն. Յառաջագիտութիւն աստուծոյ. կանխագիտութիւն մարգարէական. եւ Գուշակութիւն մարդկային կամ սնոտի.
Իբրու թէ ունին ինքեանք նախագիտութիւն. որ միայն աստուծոյ է։ Նախագիտութիւն աստուծոյ. (Նախ. ծն.։ Կիւրղ. գանձ.։ Փիլ. նխ. ՟ա.։ Մաքս. ի դիոն.։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 18։)
Տեսանողին նախագիտութիւն. (Նար. խչ.։)
Կայր եռոտանին հաստեալ. որ նշանակէ, թէ ապողոն զերից ժամանակաց ունի զնախագիտութիւն, զանցեալն, զներկայս, եւ զապառնին. (Նոննոս.։)
Կռապաշտութիւն իմա՛ եւ զամենայն հմայս եւ զնախագիտութիւնս. (Վահր. յայտն.։)
Նախագիտութիւն. որ է իմաստ եւ վարդապետութիւն բժշկական արուեստից. (Մխ. բժիշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նախագիտութիւն | նախագիտութիւնք |
| accusatif | նախագիտութիւն | նախագիտութիւնս |
| génitif | նախագիտութեան | նախագիտութեանց |
| locatif | նախագիտութեան | նախագիտութիւնս |
| datif | նախագիտութեան | նախագիտութեանց |
| ablatif | նախագիտութենէ | նախագիտութեանց |
| instrumental | նախագիտութեամբ | նախագիտութեամբք |