spontaneous, willing.
αἰρετός, προαιρετικός electivus, voluntarius, spontaneus. Ախորժական. դիւրապատրաստ. կամաւոր. ընտրողական.
Որ քոյին յօժարական համբերութեամբ զքարկոծումն յանձն առեր. (Շար.։)
Յօժարական սիրով թախանձիցէ. (Խոսր.։)
Մոգքն լի եղեն յօժարական ուրախութեամբ. (Զքր. կթ.։)
Ուսուցանէ յօժարական կամօք խոնարհել. (Շ. բարձր.։)
Զկնի չարին ընթանան յօժարական կամօք։ Յօժարական սրտիւ առնիցէք. (Շ. ընդհ.։)
Է՛ որ բնական, եւ է՛ որ յօժարական։ Յօժարական կենդանութիւն է, յորժամ յոռեգոյնն յաղթէ լաւագունին. իսկ յօժարական մահն է ըստ առաքինութեան կենցաղավարութիւն. (Սահմ. ՟Ը։)
ՅՕԺԱՐԱԿԱՆՆ գ. ըստ յն. ոճոյ, ἠ προαιρετική voluntarium, praelectivum. Կարողութիւն յօժարութեան ընտրութեամբ. կամաւորն. ընտրողականն. եւ Առարկայն յօժարելի.
Նախայօժարական է՝ մին քան զմիւսն յօժարականն։ Զի թէ անյօժարականն (կայցէ) ի ճակատագրին, ի հարկէ եւ յօժարականն. (Նիւս. բն.։)
Որպէս պատկեր, եւ ցուցումն օրինակի, որ բնութեամբ է նորա, եդեալ յօժարականիս մերոյ միութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)