hope, hopes, expectation, longing;
confidence, trust;
դեռածին, հաւաստի, կենդանի, եռանդուն, մխիթարիչ, մեծ, կոյր —, renewed or reviving, well-grounded, lively, ardent, solacing, great, blind hope;
ընդունայն, տկար, անստոյգ, պատիր or խաբէական, սուտ, խուսափու, անմիտ —, vain, weak, uncertain, delusive or deceitful, false, fleeting, foolish hope;
նշոյլք յուսոյ, the rays of hope;
բառնալ զ—, to take away or put out hope;
զհետ գնալ սնոտի յուսոյ, to abandon oneself to chimerical hopes, to hunt a shadow;
սնոտի յուսով պարարել, ի սնոտի — կապել, to nourish oneself with vain hopes;
քաղցր յուսով պարարիլ, to hug oneself with the delightful hope;
գեղեցիկ յուսով պարարել, թարթափեցուցանել զոք, to feed or entertain one with flattering hopes or chimeras, to keep one in suspense;
to ridicule, to deride;
վհատիլ ի յուսոյ, to lose hope;
հատանել զ— իւր, to despair, to give up all hope, to be in despair;
յուսով կեալ, to live in hopes;
դնել զ— իւր ի վերայ ուրուք, to build on one's hopes;
— տալ, to cause to conceive hopes, to give hope, to inspire with hopes;
ի դերեւ հանել զ— ուրուք, to deceive one's hopes or expectations;
լնուլ, կատարել զ— ուրուք, to fulfil a person's hopes;
ծփել ընդ մէջ յուսոյ եւ երկիւղի, to hover between hope and fear;
— է ինձ, I have some hopes;
— մի այսպիսի է ինձ զի, I hope that, I am in hopes that;
— իմ է, that is my only hope;
փակեալ յամենայն յուսոյ ակնկալութեան, hopeless;
— եւս շիջեալ էր յիս, hope died within me;
բարձաւ ամենայն — փրկութեան, all hope of safety was lost;
պակասեալ յամենայն յուսոյ փրկութեան, despairing of life;
հատաւ — նրան, he despaired;
հատաւ — մեր, our hope is vanished;
դու ես միակ — իմ, all my hopes are in you;
cf. Հատանիմ;
արծարծել զ—, to revive hope.
ἑλπίς spes, expectatio . (լծ. սպաս, սպասել) եւ confidentia, fiducia, refugium. Ուշ ունելն սպասելով բարւոյ իմիք, եւս եւ չարի. ակնկալութիւն լրման խոստմանց կամ հանդերձելոց իրաց. վստահութիւն. ապաւինութիւն. եւ Ինչ մի ակնկալեալ. վստահելի ապաւէն. յուս. արաբ. էյիսէ. (ուստի մէյուս ՝ է անյոյս) ումուտ, իւմիտ, իւմիզ.
Յոյս իմ է առ Աստուած։ Յոյս իմ ի ստեանց մօր իմոյ։ Աստուած օգնական յուսոյ իմոյ։ Մի՛ զլասցիս զվարձս տնանկին, զի տնանկ է, եւ այն է յոյս նորա։ Բնակեալ նստէր յուսով։ Հանդարտելոցն յուսով։ Բայց արդ մնան հաւատք, յոյս, սէր եւ այլն։ Յոյս հանդերձելոցն քան զա՛չս եւս յայտնագոյն է. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 6։)
Հաւատամք յանսուտ յոյսն մեր։ Սնոտի յոյս ոգւոց առաջի դնէր. (Եղիշ.։)
Գնասցես յուսով խաղաղութեամբ։ Է՛ յոյս, որ խռովեցուցանէ զմեզ, յորժամ պատուհասի ակն ունիմք. (Լմբ. առակ.։)
Սոցա յոյս էր կորուստ անձինն Յովբայ, եւ յոյս նոցա ընդդէմ կամաց նոցա դիպէր։ Եթէ դատաստանի յոյս կայ, ապա եւ պսակաց յոյս կայ. (Իսիւք.։)
Վասն յուսոյ բարութեանց որ աստէն է՝ գործէին նոքա. (Եփր. համաբ.։)
Սնոտի են յոյսքն քո։ Ո՛ սնոտի յոյսք։ Նոցին հաղորդին ընդ մեզ օրինաց, խորհրդոց, յուսոց։ Բարութեանց յոյսս առաջի դնէ։ Մեծամեծաց յուսից տային աւետիք աշխարհաց. (Ագաթ.։ Մագ. ՟Ա.։ Ածաբ. աղք.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 4. 8։)
Զի ծուլութիւնս յաղթեաց լուսին, երկրաւորիս եւ երկնայնին. (Յիսուս որդի.։)
Իսկ Եւթաղ. յորմէ եւ Յհ. կթ.
Յոյսք առ կենդանեօք՝ անյոյսք մեռանին. լինի գ. եւ ա. այսինքն կա՛մ այժմու ակնկալութիւնք շիջանին, եւ կամ յուսացեալքն ի սնոտիս՝ անյոյս մնան։