Յարգի

adj.

(լծ. արժօղ. եւ յառաջ. առաջին) որպէս Յարգաւոր. յարգոյ. պատուական. մեծ համարեալ. նախամեծար. ...

Յարգի եւ մեծ եմք քան զձեզ. (Ոսկ. ՟Ա. 32.) յն. բայիւ, πλεονεκτοῦμεν praestantiores sumus.

Յարգի եղեւ արծաթսիրութիւն քան զաստուածսիրութիւն. (Լաստ. ՟Ժ՟Բ։)

Իսկ (Սիրաք նոր. ՟Լ՟Ը. 32.)

Բրուտն ի հոգս կայ վասն գործոյ իւրոյ, եւ յարգի է ամենայն բան նորա. ըստ յն. համարով կամ թուաւոր.

ուստի եւ հին Սիրաքն մեր ունի.

Թի՛ւ է ամենայն գործ նորա։

ՅԱՐԳԻ ԼԻՆԵԼ. որպէս յն. ἁρκόμαι . այսինքն Հերիք լինել.

Նորա միայն յարգի՛ լիցուք վկայութեան. յն. հերիքասցուք տեսութեամբ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)