triumph, victory, success, advantage;
cf. Յաղթանդամութիւն;
կատարեալ —, decisive victory;
ունել, տանել, ստանալ զ—, to get the victory, to carry the day, to be victorious, to prevail over, to get the better or the mastery of;
լի բովանդակ ունել or տանել զ—, to obtain a complete victory;
մեծապանծ —ս ի գլուխ տանել, to gain great advantages over;
կանգնել —ս ի վերայ, to triumph, to be triumphant.
νίκος, νίκη, νίκημα victoria. Յաղթելն. զօրանալն ի վերայ հակառակորդին. յաջողելն մարտի կամ մրցանաց.
Ոչ եթէ բազում զօրօք յաղթութիւնն կանգնի, այլ յերկնից է զօրութիւն յաղթութեան։ Քաջ անուամբ զյաղթութիւն պատրաստեաց ի ձեռն Իսրայէլի։ Ետ մեզ զյաղթութիւն ի ձեռն տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի։ Ո՞ւր է մահ յաղթութիւն քո եւ այլն։
Զոր ինչ այլք դատաստանաւ առնուն զյաղթութիւն, տէր մեր լռութեամբն էառ. (Երզն. մտթ.։)
Յաղթելն ինքեան անձին իւրոյ՝ յամենայն յաղթութեանցն նախկին է եւ արիագոյն (այսինքն լաւագոյն). (Պղատ. օրին. ՟Ա։)
Յորմէ եւ (Ոսկիփոր.)
Անձին իւրում յաղթել քան զամենայն յաղթութիւն քաջ է եւ առաջին։
ՅԱՂԹՈՒԹԻՒՆ. μέγεθος magnitudo, sublimitas, proceritas, amplitudo. Յաղթն գոլ. յաղթանդամութիւն. մեծութիւն. ընդարձակութիւն զօրութեան կամ տէրութեան.
Ո՞ կարէ պատմել զմեծամեծ ձկանցն յաղթութիւնս. (Կոչ. ՟Թ։)
Կործանեցեր զյաղթութիւն զմարաց եւ զպարթեւաց. (Պտմ. աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յաղթութիւն | յաղթութիւնք |
| accusatif | յաղթութիւն | յաղթութիւնս |
| génitif | յաղթութեան | յաղթութեանց |
| locatif | յաղթութեան | յաղթութիւնս |
| datif | յաղթութեան | յաղթութեանց |
| ablatif | յաղթութենէ | յաղթութեանց |
| instrumental | յաղթութեամբ | յաղթութեամբք |