cf. Մզնիք.
լծ. յն. լտ. μήνιγξ meninx ὐμήν hymen, membrana. ուստի Գաղիան. յն. հյ. ւմէն. միզն։ որ եւ ՄԶՆԱՔ. Պարուտակ. նուրբ պատիչ. թաղանթ. մաշկ բարակ. մզզին, փառ, շապիկ.
Որ զխելսն շուրջ ունի ջլուտ միզնն։ Որ զնովաւ միզնն իցէ։ Ի նմանէ ի վեր շնչմունք օծեալ մարզէ զպարունակն խելացն զմիզն. (Նիւս. կազմ. ՟Ղ՟Բ։)
Ձուոյ միզն բարակ՝ որ հետ սպիտակին, այն ջրեղէն կամարն է. (Երզն. երկն.։)
Թէ ոք առնու զհաւու քարճիկն, միզն՝ զայն որ կեղեւեն եւ չորցնեն, խախացի բան առնէ. (Վստկ. ՟Յ՟Լ՟Բ։)