s.

ՁԻԱՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆ ՁԻԱՄԱՐՏՔ. Մարտ ձիով. պատերազմ ձիական. հեծելութիւն.

Երամակ փղաց բուծանէր առ ի ձիամարտութիւն հակառակիր օգնականութիւն. (Փիլ. լիւս.։)

Ի բաց հալածէին զնոսա նետաձգութեամբ եւ ձիամարտութեամբ. (Պտմ. աղեքս.։)

Եւ ոչ ի ձիամարտութեան ոք յաղթիցէ, եթէ ոչ ձիական զօրութեամբ հակառակ մարտնչիցի. (Նիւս. երգ.։)

Ի պատերազմունս, ի ձիամարտս. (Փիլ. լին.։)