hy    |   fr

Հիկէն

conj.

as, for example.

ՀԻ՛ԿԷՆ. cf. ՀԻԲԱՐ. իբրու Ո՛րկէն. ո՛րգոն. զոր օրինակ.

Տեսակ. հի՛կէն, մարդ. (Պորփ.։)

Հիկէն, արփւոյ հեղեալ զծագումն. (Խոր. ՟Գ. 62։)

Հի՛կէն, իբրու յականս կայծին դժուարագիծ։ Եթէ ոք մակաստացական, հի՛կէն, իմաստուն. (Մագ. լ։)