s.

absence;
distance.

s.

ՀԵՌԱԿԱՅՈՒԹԻՒՆ ՀԵՌԱԿԱՑՈՒԹԻՒՆ ՀԵՌԱԿՑՈՒԹԻՒՆ. διάστημα distantia. Հեռաւորութիւն, եւ միջոց. տարակացութիւն. անջրպետ.

Թէեւ միոյ հեռակայութան ընդմիջելով։ Յառաջ քան զբազում հեռակացութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 29։)

Մէջ լսի, որ միաչափ հեռակացութիւն (կամ հեռակցութիւն) ունի ի ծայրից եւ յեզերաց. (Խոր. աշխարհ.։)

Զամենայն հեռակցութեամբ զանց արարեալ, եւ յամենայն անարգելաբար մտեալ. (Դիոն. ածայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հեռակայութիւն հեռակայութիւնք
accusatif հեռակայութիւն հեռակայութիւնս
génitif հեռակայութեան հեռակայութեանց
locatif հեռակայութեան հեռակայութիւնս
datif հեռակայութեան հեռակայութեանց
ablatif հեռակայութենէ հեռակայութեանց
instrumental հեռակայութեամբ հեռակայութեամբք