adj.

որ եւ ՀԱԼԱԿԱՆ. Հալիչ. հալօղ. եւ Մարսողական. կամ հալելի.

Հոգս հալողականս. (Նար. ՟Ի՟Է։)

Ընտրէ անսխալապէս առաւել քան զհուր՝ զհալողականս նիւթ. (Նչ. եզեկ.։)

Հալողականն սփռումն (իրաց ծասքելոց)։ յանձնական մասունս. (Սկեւռ. ի լմբ.։)

Երրեակ զօրութեամբն (ստամոքաց), քարշողականաւն, հալողականաւն, եւ վտարականաւն, որով առաքէ ի լեարդն ութ երակօք. (Ոսկիփոր.։)