cf. ԿՇՌՈՒԹԻՒՆ.
Գերազանց չափոյ կշռման երկրային բնութեան. (Նար. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կշռումն | կշռմունք |
| accusatif | կշռումն | կշռմունս |
| génitif | կշռման | կշռմանց |
| locatif | կշռման | կշռմունս |
| datif | կշռման | կշռմանց |
| ablatif | կշռմանէ | կշռմանց |
| instrumental | կշռմամբ | կշռմամբք |