to swallow;
to devour;
to ingulf, to absorbe;
զօդ՝ զշունչ or ոգի to breathe, to take breath;
— զբանս, to listen eagerly.
ԿԼԱՆԵՄ կամ ԿԼՆՈՒՄ. καταπίνω absorbeo, devoro, glutio, deglutio . Արմատն կայ ի ռմկ. կուլ տալ. cf. ԸՆԿԸԼՆՈՒԼ. Լծ. լտ. կլու՛ցիօ. Զեդեալն ի բերան առանց ծասքելոյ վայրաբերել ընդ կոկորդն որպէս զումպ ջրոյ. ծծել. լափել. եւ Ընկըղմել. խորասոյզ առնել. անհատ առնել. կլլել.
Թէ մազ ոք կլանէ։ Եկուլ զիս իբրեւ զվիշապ։ Ձուկն կամէր կլանել զպատանեակն։ Հրամն ետ աստուած կիտին մեծի կլանել զյովնան։ Կլանէին եօթն հասկքն զեօթն հասկսն ընտիրս։ Եկուլ գաւազանն ահարոնի զգաւազանս նոցա։ Ցաւովք կլանիցեմ զտողունս իմ։ Կլցուք զնա կենդանւոյն իբրեւ դժողք։ Բացեալ երկրի զբերան իւր՝ կլանիցէ զգոսա։ Գուցէ կլանիցէ զարքայ, եւ զամենայն ժողովուրդն՝ որ ընդ նմա։ Բերան ամպարշտաց կլանէ զդատաստանս։ Զքօրացաւ մահ, եւ եկուլ։ Կլանէին զազգս։ Առի զգրկոյսն, եւ կլայ (կամ կլի) զնա.եւ այլն։
Առէք կլէ՛ք դուք ամենեքին զամենայն զնա. (Եփր. համաբ.։)
Գազանն չորրորդ ա՛ռ կու՛լ զերկրորդն։ (Մծբ.։)
Ըմպեն եւ կլանեն զքաղցր ջուրսն. (Եփր. ծն.։)
Զերկիր ամենայն կլայ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Զբխումն շրթանց նորա կլին, եւ լուսաւորեցան. (Լմբ. առակ.։)
Կլանել զբանս. յն. ընդունել. (Ոսկ. եփես. ՟Ի։)
Հեշտութիւնզկլանելիս քաղցրացուցանէ, եւ դառն ի վերայ հասուցանէ ցաւս. ինքն զկլանօղս. (Փիլ. բագն.։)
ԿԼԱՆԵԼ ԶՕԴՍ. ԿԼԱՆԵԼ ԶՇՈՒՆՉ. ՈԳԻ ԿԼԱՆԵԼ. Շունչ առնուլ. շնչել. ունել զտուրեւառ շնչոյ. ոգի առնուլ. հանգչել.
Շնչէ, եւ ոգւով զօդս զայս կլանէ։ Ոչ եկուլ զօդս, եւ կենդանի կեայր (ի փոր կիտին). (Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)
Յիշելի՛ է զաստուած առաւել՝ քան թէ զշունչ կլանելի. (Առ որս. ՟Ա։)
առ կլանել շնչոյ քո՝ անմոռա՛ց կալ զբանն, որ ասէ եւ այլն. (Կլիմաք.։)
Յորժամ տագնապեալ ոք յումեքէ իցէ, ասէ. չետ ոգի կլանել, չետ ոգի առնուլ, եւ այնու զօդոյս՝ զոր միշտ ծծեմք, յայտ առնէ. (Եզնիկ.։)
Այժմ ոգի կլեալ ի հակառակութենէ ընդդիմակացութեան. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)