hy    |   fr

Կեռիք, Ռեաց, Եօք

s.

ԿԵՌ կամ ԿԵՌԻՔ. Որպէս ռմկ. կեռիք, ակռա. (թերեւս ի Կերի, կերայ. Լծ. եւ ժայռ. ժեռ) Ատամն, ատամունք կենդանեաց, ժանիք. տիշ.

ԱԵռիւծն զճանճ կեռօքն կռփել. (Մագ. ՟Ը։)

Յանդնդաղուղակ կայտառին կեռեաց կորզեալ զսատերն. (Արծր. ՟Ե. 3։)