cf. Կարճառօտ.
ԿԱՐՃԱՌՕ՛Տ. մ. ԿԱՐՃԱՌՕՏԱԲԱՐ. ԿԱՐՃԱՌՕՏԻՒ. ԿԱՐՃԱՌՕՏԻՒՔ. ԿԱՐՃԱՌՕՏՍ. συντόμως, ἑπιτόμως breviter, praecise, compendiose. Կարճ ի կարճոյ. համառօտիւ.
Կարճառօտ պատմել, կամ կարգել զպտմութիւնն, կամ ասել, կամ շարադրել. (՟Բ. Մակ. ՟Բ. 33։ Եւս. քր. ՟Ա. Վրք. հց. ՟Դ։ Ստեփ. սեւան.։ Լծ. կոչ.։ Շ. վիպ.։)
Սիրելի է ինձ միշտ կարճառօտ հատանել. (Մագ. ՟Գ։)
Յայտնէ կարճառօտաբար. (Բրս. ապաշխ.։)
Կարճառօտիւ յիշատակել, կամ հարցանել. (Խոր. ՟Ա. 14։ Սարկ. լս.։)
Պատգամ կարճառօտիւ ամենեցուն բան. (Փարպ.։)
Կարճառօտիւք համառօտս բարբառի զամենայն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Արդ զայսոսիկ որպէս կարճառօտիւք (ասացեալ). (Մաքս. ի դիոն.։)
Այլ վասն իմոյ ախտալից մարմնոյս ասացից ձեզ կարճառօտս. (Եղիշ. ՟Ը։)
Կարճառօտս կտրեցից. քանզի միշտ համառօտս սիրեմ հատանել (զբանն). (Սեբեր. ՟Թ. (ոճ յն. զի համառօտելն ըստ յն. ասի՝ վերակարել։))