s.

conference, dialogue, conversation, parley, interview;
interlocution;
discourse.

s.

ἕντευξις, κοινολογία, οἰ λόγοι colloquium, collocutio. Խօսակիցն լինել. խօսք ընդ ումեք կամ ընդ իրեարս. զրոյցք.

Ի քաղաքս կաճառաւ միաբանին ի խօսակցութիւն բանաւոր մարդկան. (Պիտ.։)

Ի տեսութիւնս եւ ի խօսակցութիւնս ընդ կանայս. (Շ. ընդհ.։)

Դաւիթ (սաղմոսիւք) վարժեաց զիսրայէլ մտօք յաստուծոյ խօսակցութիւն. Աղօթից խօսակցութեամբ հայի եւ ինքն յաստուած։ Եզականապէս խօսակցութեամբն (այսինքն խօսելով) զանճառ եւ զանհաս նորին միութիւնն վարդապետելով. (Լմբ. առակ.։ Լմբ. իմ. եւ Լմբ. սղ.։)

Եօթանասնեկի երկակի լեզուաց այլասեռ ձայնից ի մի տեսակ զուգաշուրթն խօսակցութեան (այսինքն բարբառոյ) համահաւաքիչք. (Նար. առաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խօսակցութիւն խօսակցութիւնք
accusatif խօսակցութիւն խօսակցութիւնս
génitif խօսակցութեան խօսակցութեանց
locatif խօսակցութեան խօսակցութիւնս
datif խօսակցութեան խօսակցութեանց
ablatif խօսակցութենէ խօսակցութեանց
instrumental խօսակցութեամբ խօսակցութեամբք