adj.

boisterous, impetuous, high, violent (wind)

adj.

Որ խիստ եւ դժնդակ օրինակաւ շնչէ. դառնաշունչ. խիստ քչօղ.

Հողմ խստաշունչ. (Վեցօր. ՟Զ։)

ըստ խստաշունչ օդոյ ձմերանոյն. (Խոր. ՟Գ. 30։)

Խստաշունչ օդոցն բռնութիւն։ Զհիւսիսայինն խստաշունչ սառնամանեացն վայրս. (Պիտ.։)

ի խստաշունչ սառնամանեաց։ Մեղանչելով յաճախ՝ արարի ինձ ձմեռն խստաշունչ. (Անան. զղջ.։)

ԽՍՏԱՇՈՒՆՉ. որպէս Խստասիրտ. խստապարանոց.

Որդիք եղջերիկք խստասիրտք խստաշունչք. (Բուզ. ՟Գ. 13։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խստաշունչ խստաշունչք
accusatif խստաշունչ խստաշունչս
génitif խստաշնչոյ խստաշնչոց
locatif խստաշունչ խստաշունչս
datif խստաշնչոյ խստաշնչոց
ablatif խստաշնչոյ խստաշնչոց
instrumental խստաշնչով խստաշնչովք