s.

tow, hards of flax or hemp;
լնուլ խծծով, to stop with tow;

mar.

to calk.

s.

στυππίον stupa. Խոշոր մասունք վշոյ գզելոյ, կամ կանեփի սանտրելոյ, որ լինի խցան եւ պատան պէսպէս իրաց. քթանի սանտրուք.

Եղեն կարքն ՛ն բազուկս նորա իբրեւ զխծուծ, յորժամ ի հուր հոտոտից. (Դատ. ՟Ժ՟Ե. 14։)

Ժողով անօրինաց խծուծ կուտեալ(կամ վուշ դիզեալ), եւ կատարած նոցա՝ բոց հրոյ. (Սիր. ՟Ի՟Ա. 10։)

Ամենայն մարմինն ծակոտեալ, եւ խծուծ լեալ. (Վրդն. լս.։ եւս եւ Վստկ.։)