s.

the mass, the common herd, the multitude, the rabble, the mob;

adj.

low, vulgar, plebeian;
— ամբոխ, the lower classes, the common people, the scum or dregs of the people, the vulgar.

adj. s.

ԽԱՌՆԱՂԱՆՃ ԽԱՌՆԱՂԱՆՋ. ὅχλος, δῆμος turba, vulgus ἑπίμικτος miscellaneus σύμμικτος commixtus. որ եւ ԽԱՌՆԻՃԱՂԱՆՃ. գրի եւ ԽԱՌՆԻՃԱՂԱՆՋ. Խաամուժ. ամբոխ. ազգ խառնակ. սոսկանք. բազմութիւն. ռամիկն. խուժան.

Խառնաղանճն՝ որ էր ի միջի նոցա։ Ի վերայ ամենայն խառնաղանճիցն որ ի մէջ նորա։ Պարսիկք եւ լիգացիք եւ ամենայն խառնաղանճքն. (Թուոց. ՟Ժ՟Ա. 4։ Երեմ. ՟Ծ. 37։ Եզեկ. ՟Լ. 5։)

Ամենայն թագաւորացն արաբացւոց, եւ ամենայն թագաւորաց խառնաղանճից օթագելոցնյանապատին. (Երեմ. ՟Ի՟Ե. 24։)

Իսկ (Եզեկ. ՟Ի՟Ե. 27.)

Զօրութիւնք քո, եւ վարձք քո, եւ խառնակղանջիցն քոց. ըստ եբր. մեկնի, աղխամաղխ վաճառաց, կամ վաճառք։

adj.

Կամ ա. δημώδης vulgaris, plebejus. Ռամկական. հասարակ. բազմամբոխ. խուռն. խառնիխուռն. անկարգ. անհարթ.

Խառնաղանջամբոխ, կամ բազմութիւն, ժողովք, քաղաք, գաւառ, կամ զեռունք. (Յհ. կթ.։ Զքր. կթ.։ Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. յհ. եւ ապաշխ։ Կորիւն.։ Վեցօր. ՟Է։)

Ըստ հասարակաց խառնաղանջն խօսից. (Ոսկիփոր.։)

Մարդս ունելով բնութեամբ ենթակայ զբանականութիւն (կամ զխօսս), սակայն (առանց քերականութեան՝) խառնաղանճ, եւ հոծ, եւ անյարմար. (Մագ. քեր.։)