to justify, to approve, to do justice;
— զիրաւունս այրուոյն, to support the cause of widows;
— զոք թագաւորել, to confer the right to reign, to legitimate the reign.
διακρίνω dijudico. Իրաւունս տալով կամ առնելով՝ արդարացուցանել. ուղիղկշռութեամբ դատել եւ ընտրել.
Իրաւացուցանէ զբանս իմ։ զիրաւունս որբոյն ոչ իրաւացուցին։ Զաղքատն ոչ իրաւացուցին. (Յոբ. ՟Թ. 14։ Երեմ. ՟Ե. 28։ ՟Ի՟Թ. 16։)
Ամենեքին իրաւացուցին զխօսս վահանայ քան զխօսս վրուայ. (Փարպ.։)
Իրաւացուցեալ ոսկին ոչ մաքրի. (Կլիմաք.։)
Իրաւացուսցես զիմս ողորմութիւն առ երկնայինս եւ առ երկրաւորս. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Զի անմեղին մահն՝ մեղուցելոց կենդանութիւնիրաւացուցէ. այսինքն իրաւամբք արասցէ կամ տացէ. (Խոսր. պտրգ.։)
Կամ Ստուգել. ճշմարտել. հաւաստի առնել իրօք.
ըզծարաւելն իրաւացոյց՝ խոնաւութեանն ծախեցելոյ ի մարմնին։ Նոյնպէս եւ զարտօսրն իրաւացոյց զբնական լինել ի մարմնի. (Յհ. իմ. երեւ.։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | իրաւացուցանեմ |
| դու | իրաւացուցանես |
| նա | իրաւացուցանէ |
| մեք | իրաւացուցանեմք |
| դուք | իրաւացուցանէք |
| նոքա | իրաւացուցանեն |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | իրաւացուցանեի |
| դու | իրաւացուցանեիր |
| նա | իրաւացուցանէր |
| մեք | իրաւացուցանեաք |
| դուք | իրաւացուցանեիք |
| նոքա | իրաւացուցանեին |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | իրաւացուցի |
| դու | իրաւացուցեր |
| նա | իրաւացոյց |
| մեք | իրաւացուցաք |
| դուք | իրաւացուցէք |
| նոքա | իրաւացուցին |
| Présent | |
|---|---|
| ես | իրաւացուցանիցեմ |
| դու | իրաւացուցանիցես |
| նա | իրաւացուցանիցէ |
| մեք | իրաւացուցանիցեմք |
| դուք | իրաւացուցանիցէք |
| նոքա | իրաւացուցանիցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | իրաւացուցից |
| դու | իրաւացուսցես |
| նա | իրաւացուսցէ |
| մեք | իրաւացուսցուք |
| դուք | իրաւացուսցջիք |
| նոքա | իրաւացուսցեն |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ իրաւացուցաներ |
| դուք | մի՛ իրաւացուցանէք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | իրաւացո՛ |
| դուք | իրաւացուցէ՛ք |
| Exhortatif (thème du présent) | |
|---|---|
| դու | իրաւացուցանիջիր |
| դուք | իրաւացուցանիջիք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | իրաւացուսջի՛ր |
| դուք | իրաւացուսջի՛ք |