adj. s.

ἅρχων princeps Որ իշխէ. իշխան. եւ տէր. աղա.

Իշխողս մեր մեծ լէոն. (Լմբ. պտրգ.)

Որ մեծին անոտիոքոյ էր իշխող. (Սկեւռ.։ Լմբ.։)

Որ ոք զձի կնմ զայլ անասուն մեծ կամ զփոքր գտանէ՝ եւ ոչ ասէ, որպէս ըզգող ըմբռնի. վասն. զի ոչ երեւեցոյց եւ ետ յիւր իշխողն. (Մխ. դտ.։)