cf. ԶԻՆՉՊԻՏՈՒԹԻՒՆ.
Եթող ի կամս անձանց ինչպիտութեան. (Ոսկ. հռ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնք | 
| accusatif | ինչպիտութիւն | ինչպիտութիւնս | 
| génitif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց | 
| locatif | ինչպիտութեան | ինչպիտութիւնս | 
| datif | ինչպիտութեան | ինչպիտութեանց | 
| ablatif | ինչպիտութենէ | ինչպիտութեանց | 
| instrumental | ինչպիտութեամբ | ինչպիտութեամբք |