act of offering, of dedicating one's self;
presentation;
offering, present.
Ընծայելն, իլն. եւ Յանդիման լինելն. եւ Ընծայ.
Այսօր ի տաճարն եկիր յընծայումն Քրիստոս. (Շար.։)
Յանապականութիւն Աստուածութեանդ քո փոխարկես զընծայումս. (Խոսր. պտրգ.։)
ԱՌԱՋՆՈՐԴ ԸՆԾԱՅՄԱՆ, այսինքն ընծայութեան. իբր Կնքահայր։ (Դիոն. եկեղ.։)
ԸՆԾԱՅՈՒՄՆ ԼՈՒՍՆԻ, է Ծնունդ նորա. լուսնի նորիլը, նոր լուսին.
Յընծայման լուսնին ... Ամիս (լինի) յընծայմանէն յընծայումն. (Շիրակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընծայումն | ընծայմունք |
accusatif | ընծայումն | ընծայմունս |
génitif | ընծայման | ընծայմանց |
locatif | ընծայման | ընծայմունս |
datif | ընծայման | ընծայմանց |
ablatif | ընծայմանէ | ընծայմանց |
instrumental | ընծայմամբ | ընծայմամբք |