καταλλήλως congrue, cohaerenter Հաւասարապէս. հաւասարակցութեամբ. հանգիտապէս.
Միտք՝ որ ի զգայական զօրութիւնսն զինքն բաժանէ, եւ ի ձեռն իւրաքանչիւր ուրուք զուգակցապէս եւ կշի՛ռ զէիցն գիտութիւն ընդունի. (Նիւս. կազմ.։)
Միդ յիսկութենէ անժամանակ երրորդութեանդ՝ զուգակցապէս փառաւորեալ յանբաւս. (Նար. ՟Զ։)