prison;
տալ ի —, արդելուլ —աւ, to put in —, to throw into a dungeon;
cf. Բանտ.
ԶՆԴԱՆ կամ ԶԸՆԴԱՆ. Բառ թ. պ. զընտան. այսինքն Բանտ.
Տարան ետուն յայն զընդան, ուր կային մահապարտքն. (Եղիշ. ՟Է։)
Զընդամ զընդանաւ վհիս։ Արգելին անզերծ զնդանաւ. (Նար. ՟Ժ՟Զ. զ։)
Զերծեալ իբր ի զնդանէ. (Վրդն. ծն.։)