s.

calmness, tranquillity;
subsiding;
condescension, connivance, deference;
indulgence.

s.

ԶԻՋՈՒԹԻՒՆ ԶԻՋՈՒՄՆ. Զիջանելն, իրօք կամ նմանութեամբ.

Երկինք ցօղովն (սնուցանեն)՝ յամպոց զիջմանէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Դ։)

Անասնաբար սահեցմամբ՝ ըստ հողոյն զիջման՝ ընդ երկիր մածաք. (Նար. ՟Ձ՟Զ։)

Մի՛ ինչ յայսմանէ երկիցես, քանզի զիջութիւն է իրողութիւն. (Ոսկ. գծ.։)

Տնօրէնութիւն՝ ո՛չ է սեպհական գործ, այլ զիջումն ի պէտս հօտին։ Ճմլեցուցեալ խանդաղատեսցուք զԱստուածային կամացդ սաստն ի զիջումն եւ յողորմութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զիջութիւն զիջութիւնք
accusatif զիջութիւն զիջութիւնս
génitif զիջութեան զիջութեանց
locatif զիջութեան զիջութիւնս
datif զիջութեան զիջութեանց
ablatif զիջութենէ զիջութեանց
instrumental զիջութեամբ զիջութեամբք