cf. Զգայռեմ.
ԶԳԱՅՌԵՄ ԶԳԱՅՌԻՄ, եցայ. ἑρεύγω, -ομαι eructo, ructo, -or գրի եւ ԶԳԵՌԵԼ. (որպէս թէ սաստիկ գայռել. թ. կէյիրմէք ) Ի վեր տալ զկերածն յափրութեամբ անմարս. ի վեր բղխել զյորդութիւն. եւ նմանութեամբ, Ի դուրս տալ զաւելորդ եւ զանպատեհ բանս. ործկալ.
Իբրեւ յանոյշ խորտկաց լիութենէ մեղմով զգայռեալ՝ այնպէս արձակեաց զոգին. (ՃՃ.։)
Որ զդառն մաղձն ունիցին զչարեացն ... եւ յայտ յայնցանէ է՝ զոր զգայռինն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 17։)
Ծով ջուրս հոսանաց բազմաց ըմպելով՝ զանամոքելի աղութիւնն ի խորոց զգայռի. (Պիսիդ.։)
Յաւելուածոյ սրտից իւրեանց զգայռեալք՝ դարձեալ ասեն. (Աթան. ՟Ժ՟Բ։)
Իբրեւ զհուր՝ կայծակունս զգայռէ ի ներքուստ։ Բանս նախատանաց զգայռել. (Լմբ. սղ.։)
Զգայռէր յերեսս նորա. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Յայտնապէս զուրացութեանն խոստովանութիւնն զգայռին. (Սարկ. հանգ.։)
Առ մեօք Սիմոն կախարդ զգայռեաւ (կամ զգայռեցաւ). (Կանոն.։)