hy    |   fr

Եկելութիւն, ութեան

s.

cf. Եկաւորութիւն.

cf. ԵԿԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ.

Դու հաստատեցեր եկելութեամբ քո։ Զժամանակն եկելութեան տեառն. (Վրդն. սղ.։)

Աստուածեղէն հոգւոյն եկելութեանն. (Տօնակ.։)

Ընկղմեցաւ մահ ի յաղթութիւն, ոչ հանդուրժեալ եկելութեան ճշմարիտ կենդանութեանն։ Զամենայն քաղաքն վրդովեցին իւրեանց եկելութեամբն. (Բրս. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif եկելութիւն եկելութիւնք
accusatif եկելութիւն եկելութիւնս
génitif եկելութեան եկելութեանց
locatif եկելութեան եկելութիւնս
datif եկելութեան եկելութեանց
ablatif եկելութենէ եկելութեանց
instrumental եկելութեամբ եկելութեամբք