cf. Դսրով.
Դսրով. դրսովանք. եպերանք. ստգտանք. պարսաւ. բամբասանք. յանդիմանութիւն.
Եկեաց ագամ զիննհարիւր ամ վասն դսրովութեան չարախօսին, եւ աստուած ոչ եղեւ։ Շատ իցէ այս վասն դսրովութեան ժողովրդեանն. (Եփր. ծն.։)
Վասն նոցա դսրովութեան, եւ վասն ձերոց փառացդ. (Եփր. համաբ.։)
Դսրովութեան եւ անարգանաց արժանի։ Մերոյ վատութեանս դսրովութիւն է. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։ եւ Ոսկ. մ. ՟Ա. 22։)
Գործովք չարեօք պատճառ եղեւ դսրովութեան ուխտիս սրբութեան։ Բազում դսրովութիւն է անհաւատիցն. (Կոչ. ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Զ։)
Ըստդտանս եւ դսրովութիւն. (Պիտ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դսրովութիւն | դսրովութիւնք |
accusatif | դսրովութիւն | դսրովութիւնս |
génitif | դսրովութեան | դսրովութեանց |
locatif | դսրովութեան | դսրովութիւնս |
datif | դսրովութեան | դսրովութեանց |
ablatif | դսրովութենէ | դսրովութեանց |
instrumental | դսրովութեամբ | դսրովութեամբք |