to blame, to condemn, to reprove.
ԴՍՐՈՎԵՄ որ եւ ԴՐՍՈՎԵԼ. διασύρω, καταγινώσκω , καταγελάω, ὐβρίζω, κακούω, κακῶς λέγω, διαβάλλω distraho, detraho, irrideo, contumelia afficio, convicior Եպերել. բամբասել. պարսաւել. ընդ վայր հարկանել. ստգտանել. զրպարտել. անարգել. թշնամանել. յանդիմանել. վար զարնել, քամահրել.
Եթէ ոտնհար եղէ ... զզուեցայց ապա եւ ես ի ժողովրդենէ իմմէ դսրովեալ. (Յոբ. ՟Լ՟Ա. 29։)
Դսրովեսցեն զնա. (Երեմ. ՟Ծ՟Ա. 2։)
Դսրովեն զմեզ հեթանոսք եւ հրէայք։ Դսրովեն (կամ դրսովեն) հերեսիովտայք։ Ոչ եթէ դսրովեմք ինչ զմարգարէսն։ Դսրովել զյարութիւն։ Մանիքեցիքն դրսովեն զարարիչն կերակրոցս։ Դրսովեալ է եւ այլն. (Կոչ. ստէպ։)
Փոխումն գազանացն բնութեան դսրովէ զնոսա։ Դսրովեալ ամաչեցին ամբարտաւանքն. (Եփր. ծն. եւ Եփր. համաբ.։)
Յորժամ դսրովեմ, յայնժամ զարդարեմ զարուեստ արարչին. (Ոսկ. մարգար. ՟Բ։ (այլ Ոսկ. յհ. ՟Ա. դրսովել։) Դսրովել՝ գրի, Եղիշ. ՟Գ. ՟Դ. ՟Ը։ Յհ. իմ. երեւ.։ Փիլ. իմաստն.։ Շ. թղթ.։ Նար. ՟Ի՟Թ։ Նար. կ.։)
Աւաղեաց դրսովեաց զնոսա. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Է.։)